Het antiracisme van De Wever is relatief…

Toen Bart De Wever verklaarde dat het integratiebeleid in ons land faalt, had hij het niet over het beleid van de Vlaamse regering waar zijn partij al lange tijd in zit. Neen, het probleem ligt bij enkele groepen migranten.

Door Geert Cool

Net zoals de verantwoordelijkheid voor werkloosheid volgens de neoliberalen bij de werklozen zelf moet gezocht worden, leggen ze ook de verantwoordelijkheid voor racisme bij diegenen die er het slachtoffer van zijn. Bepaalde groepen, zoals mensen van Marokkaanse afkomst en zeker Berbers, gebruiken racisme “al te vaak als een uitvlucht bij persoonlijk falen”. Zo luidde het bij de Antwerpse burgemeester.

Welk persoonlijk falen van migranten is het dat ervoor zorgt dat twee derden van de dienstenchequebedrijven in ons land discrimineert? En welk persoonlijk falen zorgt voor discriminatie bij de zoektocht naar huisvesting en werk? Het ‘persoonlijk falen’ van een verkeerde naam en foute huidskleur?

De Wever probeert het probleem van discriminatie te culturaliseren. “Ik heb nog nooit een Aziatische migrant ontmoet die zegt slachtoffer van racisme te zijn”, verklaarde hij. Mensen van Marokkaanse gemeenschap daarentegen, en vooral Berbers, zouden racisme steeds inroepen “als een excuus voor persoonlijk falen”. Dit zijn volgens de Antwerpse burgemeester “zeer gesloten gemeenschappen, met een wantrouwen tegenover de overheid.” Kortom, als er sociale problemen zijn onder migranten ligt dit aan die migranten zelf.

Het argument dat Aziatische migranten geen slachtoffer van racisme zouden zijn, is te gek om los te lopen. Er zijn wel wat Aziatische migranten in Antwerpen en het zijn zeker niet allemaal rijke Indische diamantairs, wellicht de enige Aziatische migranten waar De Wever regelmatig contact mee heeft. Misschien moet hij ook eens spreken met Pakistanen, Tamils uit Sri Lanka, Kasjmiri of Nepalezen? Van die groepen zijn er immers wel wat migranten in Antwerpen. Onlangs nog sprak ik met een progressieve Pakistaanse die in Antwerpen woont en aangaf dat ze net omwille van het racisme lang twijfelde om naar Antwerpen te verhuizen. Met LSP hebben we een werking onder Tamils en goede contacten onder Kasjmiri in Antwerpen. Allemaal kregen ze al te maken met racisme.

De uitspraak van De Wever is erop gericht om het debat te verleggen. Niet de gemeenschap, niet het beleid zijn verantwoordelijk voor racisme. Neen, het is iets cultureel waarbij sommige groepen gemakkelijk integreren en andere niet. Eerder dit jaar stelde de OESO, toch geen radicaal linkse denktank, nog dat discriminatie een belangrijk probleem is in België. Het draagt ertoe bij dat tot 40% van de niet-Europese migranten op arbeidsleeftijd in armoede leeft. De tewerkstelling van migranten hoort bij de laagste van alle Europese landen, enkel Spanje, Griekenland en Turkije doen slechter. Inzake onderwijs merkt de OESO op dat kinderen van migranten nog steeds zwaar achtergesteld worden, België is het tweede slechtste land op dit vlak. (1) De discriminatie van migranten is sterker in ons land dan in de buurlanden, nochtans is er geen fundamenteel verschil in de afkomst en samenstelling van de migrantengemeenschap. Ligt het dan toch niet aan de migranten, zoals De Wever aangeeft, maar wel degelijk aan het beleid waar De Wever en zijn partij mee verantwoordelijk voor zijn?

Met zijn uitspraken volgt De Wever het eerdere standpunt van partijgenoot Liesbeth Homans die verklaarde dat racisme “relatief” zou zijn. Wat de neoliberale N-VA’ers daar blijkbaar vooral mee willen zeggen, is dat hun eigen antiracisme erg relatief is. Het is iets om over te spreken, desnoods te koppelen aan verplichte taaltests maar toch vooral geen aanzet voor een beleid dat investeert in onderwijs (zodat individuele begeleiding van alle jongeren mogelijk is), sociale huisvesting (zodat iedereen toegang tot betaalbare huisvesting heeft), taalonderwijs op alle niveau’s (ook op de werkvloer), werkgelegenheid in de publieke sector, degelijke lonen en arbeidsvoorwaarden, … Het antiracisme van N-VA beperkt zich tot bepaalde groepen migranten, de rest moet stoppen ‘met flauwe excuses’ in te roepen voor onder meer dat armoedepercentage van 40% onder niet-Europese migranten, een armoede die uiteraard louter toe te schrijven is aan ‘persoonlijk falen’.

Diegenen die dachten dat de strijd tegen racisme en extreemrechts vooruit geholpen werd door de groei van N-VA en bijhorende ineenstorting van het Vlaams Belang, werden de afgelopen dagen op overtuigende wijze van antwoord gediend door De Wever. Consequent strijden tegen racisme, betekent ingaan tegen iedere vorm van onderdrukking en uitbuiting. Het betekent samen strijden voor een betere toekomst voor iedereen. Kortom voor huisvesting, diensten, werk, … De antifascistische campagne Blokbuster wil die strijd blijven voeren en rekent daarvoor ook op uw steun.

(1) http://www.oecd.org/eco/surveys/Overview_Belgium_2015_Eng.pdf