Verdelen om te heersen: N-VA smijt zich in nieuw asieldebat

Door Blokbuster: http://blokbuster.be/nl/?p=8151

11 augustus 2015 13:48 

Als duizenden mensen hun leven riskeren door met gammele bootjes de Middellandse Zee over te steken of als duizenden mensen in geïmproviseerde kampen overleven in de hoop de oversteek naar Engeland te kunnen maken, moeten we volgens N-VA’er Theo Francken opletten met ‘goedkope emo-reacties’. Onverdoofd slachten van dieren kan volgens N-VA’er Ben Weyts niet in “een beschaafd land”, bij het onverdoofd slachten van vluchtelingen moeten we volgens zijn collega Francken niet zo emotioneel reageren.

We begrijpen diegenen die wel emotioneel reageren, maar moeten tegelijk verder dan dat gaan. Het is niet alleen een kwestie van menselijkheid bij het opvangen van andere mensen in nood. We moeten ook kijken waarom mensen hun thuis achterlaten om elders de onzekerheid op te zoeken. In 2014 kwamen net geen 5.000 van de 17.000 asielaanvragen in ons land van mensen uit Syrië, Afghanistan en Irak. De verpletterende verantwoordelijkheid van het Westerse imperialisme voor de oorlogen in die landen moet ook in de discussie over de gevolgen van die oorlogen aan bod komen. Het is overigens met Belgische steun dat oorlog wordt gevoerd. Over de investering van 6 miljard in nieuwe F35 gevechtsvliegtuigen moeten we volgens de N-VA’ers wellicht niet ‘emotioneel’ reageren. In ‘een beschaafd land’ wordt nu eenmaal bespaard op sociale zaken om te investeren in oorlog? Daarnaast is er natuurlijk de verantwoordelijkheid van de multinationals die in de voormalige koloniale wereld voortdurend proberen zoveel mogelijk grondstoffen en natuurlijke rijkdommen te plunderen om de eigen winsten op peil te houden, de concurrentiepositie gaat voor alles. In plaats van deze politiek van de multinationals aan te pakken, is het voor de rechterzijde gemakkelijker om de slachtoffers ervan aan te pakken. Vluchten is voor de meesten geen emotionele beslissing, maar een noodzaak omwille van de context van oorlog, sectair geweld en economische plunderingen.

De cijfers dat een meerderheid van de Belgen vindt dat er te veel migranten in ons land zijn, werden door Theo Francken officieel “betreurd” maar hierover kon er op zijn twitteraccount geen kritische noot af. Waar de staatssecretaris niet aarzelt om scherp en direct te reageren op pakweg PS’ers of ‘goedkope emoreacties’ van De Morgen, kwam hij in dit geval niet verder dan een droge verwijzing naar een krantenartikel zonder commentaar van zijnentwege. Geen verwijten over ‘extreemlinkse’ of ’emotionele’ journalisten deze keer. Was het omdat het Francken goed uitkwam dat hij op de angst voor vluchtelingen kon inspelen?

De vluchtelingencrisis op de Middellandse Zee en de menselijke drama’s in Calais worden uitgesmeerd om het beeld van een overrompeling ingang te doen vinden. Een meerderheid van de vluchtelingen komt nochtans niet naar Europa. Maar het komt de rechtse politici goed uit dat ze vluchtelingen kunnen uitspelen tegen gewone werkenden en hun gezinnen hier wier levensstandaard onder druk staat door het besparingsbeleid. De slachtoffers van het asociale binnenlandse beleid worden opgezet tegen de slachtoffers van het rampzalige buitenlandse beleid. De enigen die daarbij winnen, zijn de verantwoordelijken voor het asociale beleid. Verdelen om te heersen, is dat.

Bovendien komt het goed uit dat de aandacht van het besparingsbeleid in eigen land wordt afgeleid. De verhoging van de pensioenleeftijd, indexsprong, nieuwe belastingverhogingen (of hoe kan je die BTW-verhogingen en duurdere diesel anders omschrijven?), verdere afbouw van sociale zekerheid, … worden niet gesteund door een meerderheid van de bevolking. Het getuigt overigens niet van veel beschaving dat ouderen moeten werken tot ze erbij neervallen terwijl jongeren geen werk vinden. Of dat grote bedrijven en superrijken geen belastingen moeten betalen, terwijl een hardwerkende Vlaming honderden euro extra per jaar aan energie zal moeten uitgeven.

Het verzet tegen de regering van de rijken is zich aan het opmaken voor een nieuwe ronde van strijd. De grote betoging van 7 oktober, naar aanleiding van een jaar rechtse regering, is een eerste belangrijke afspraak voor dit verzet. De rechterzijde is zich hierop aan het voorbereiden. Dat gebeurt door nadruk te leggen op mogelijke elementen van verdeeldheid. Net zoals het Britse conservatieve voorbeeld smijt de N-VA zich graag in een nieuw asieldebat om verdeeldheid aan te wakkeren en de slachtoffers van het asociale beleid onder elkaar te laten vechten zodat ze niet samen opstaan tegen de macht van de superrijken en hun politieke marionetten.

Laat ons op 7 oktober samen opstaan met de volledige arbeidersbeweging en andere lagen van de bevolking waaronder asielzoekers. Tegen de verdeel-en-heerspolitiek van diegenen die van bovenaf onze levensstandaard afbouwen, plaatsen wij best onze eenheid van onderuit. En dat zowel hier als op internationaal vlak als onderdeel van een strijd voor een samenleving waarin de meerderheid van de bevolking een menswaardig bestaan kan leiden. Het zou meteen ook een antwoord bieden op de vluchtelingencrisis.