In de marge van de socialistische beweging die alweer vele tienduizenden mensen op de been bracht, verzamelde ook rechts tot extreemrechts haar troepen op 1 mei. Hieronder hoe het Vlaams Belang haar 1 mei doorbracht. Andere artikels in deze kleine reeks staan stil bij de N-VA op 1 mei, het Franstalige Nation (morgen) en het Franse FN (overmorgen).

Het Vlaams Belang richt al sinds 1996 1 mei-manifestaties in. “Na de kiezers willen we ook de symbolen van de socialisten afpakken”, luidde het. In het begin werden nog affiches gedrukt voor de 1 mei-manifestaties van het Vlaams Blok. Nu beperkte men zich tot een bericht op de voorpagina van het Vlaams Belang huis-aan-huisblad De Antwerpse Volksgazet (alweer een naam ontleend aan de socialistische beweging) en een bericht op sociale media.

Het was niet van aard om veel volk te lokken naar De Buildrager, standbeeld ter ere van de havenarbeiders, opzij van het Antwerps stadhuis, waar het Vlaams Belang verzamelde. We telden een zeventigtal mensen, maar trek daar van af de Voorpost-ordedienst (voor de gelegenheid met hesjes ‘Vlaams Belang ordedienst’), de (ex-) personeelsleden en (ex-) mandatarissen van het Vlaams Belang, en je houdt nog slechts een aantal mensen over te tellen met de vingers van je twee handen.

Op de sokkel van De Buildrager staat ‘Arbeid - Vrijheid’, en die vrijheid moet je niet alleen veroveren maar ook verdedigen. Volgens Filip Dewinter is die vrijheid bedreigd “met alle vreemdelingen in onze stad”. Vormen de vreemdelingen een bedreiging voor de tewerkstelling van ónze arbeiders, als ze niet werken loopt het ook fout met “de vreemdelingen die werkloosheidsuitkeringen krijgen zonder één dag gewerkt te hebben”.

Als men de wet-Major wil afschaffen onder druk van Europa (wet die de havenarbeid regelt, genoemd naar de socialistische vakbondsleider en politicus Louis Major, nvdr.), dan is dat volgens Dewinter het gevolg van de christendemocratische en socialistische globaliseringspolitiek. Hún open grenzen-beleid. Het in het vizier nemen van de wet-Major is anders het gevolg van de liberalisering van de arbeid die de Nederlandse liberale eurocommissaris Frits Bolkestein op de agenda heeft geplaats, maar over liberale politici sprak Dewinter niet.

Vervolgens kreeg Jan Penris de lachers op zijn hand. Hij weigerde immers de megafoon en bulderde zijn toespraak. Zó deden ze dat vroeger, en doet Jan Penris het nog altijd. Volgens het Antwerpse Vlaams Belang-parlementslid heeft Constant Meunier het beeld van De Buildrager gemaakt met zijn overgrootvader als voorbeeld, maar daar spreken de geschiedenisboeken toch niet over. De secondant van Filip Dewinter ging niet verder in op de havenarbeid of het voorlopig akkoord tussen het havenpatronaat en de vakbonden over de aanpassing van de regels voor de havenarbeid.

Tot slot van het vijftien minuten durend spektakel werd De Vlaamse Leeuw gezongen, en waar De Internationale vaak eindigt met driemaal “En rood is troef”, volgde nu driemaal “Eigen Volk Eerst!”. Het gezelschap toog daarna naar De Beest, zijnde café De Leeuw van Vlaanderen. Eens de rug gekeerd, sneuvelde de bloemenkrans die het Vlaams Belang had neergelegd. Volgens Dewinter is de dader duidelijk, maar een echt bewijs is dat natuurlijk niet.