Door Blokbuster - http://blokbuster.be/?p=10459

3 januari 2017

Op nieuwjaarsnacht sloeg de terreur opnieuw toe. In een Turkse discotheek maaide een schutter tientallen jongeren neer. Veertig van hen kwamen om het leven. Een vreselijke gebeurtenis die weer eens onschuldige slachtoffers maakt. De aanslag werd opgeëist door Islamitische Staat.

In een op het eerste gezicht ongewone alliantie schreeuwen racisten in ons land aanmoedigingen naar IS om nog meer van dit soort aanslagen te plegen. De dood van een Limburgse jongeman bij de aanslag in Turkije leidde op sociale media tot een stortvloed van reacties zoals “Hoe meer hoe beter”, “Nog velen te gaan hopelijk”, … Dat zijn openlijke steunbetuigingen aan de misdadige terreur van IS. Fundamentalistische terroristen en racisten: één strijd?

Zelfs minister Jambon moest zich tegen de racistische stortvloed uitspreken. “Dit kan je alleen maar afkeuren,” verklaarde hij. Zijn uitspraken na de Brusselse aanslagen waren een pak straffer. Wellicht omdat die toen gericht waren tegen de vermeende ‘dansende moslims’ waar hij nog steeds geen bewijsmateriaal van leverde? Beeld je in dat er na de Brusselse aanslagen ook maar één iemand zou geschreven hebben dat er meer van dit soort aanslagen moest gebeuren, het kot zou te klein geweest zijn. Terecht overigens. Maar nu er effectief – ook al is het op sociale media – gedanst wordt op het graf van onschuldige slachtoffers van vreselijke terreur, blijven de reacties opmerkelijk voorzichtig.

Racisme op sociale media is een probleem dat mee in de hand gewerkt wordt door het amper bedekte racisme van verschillende gevestigde politici en media. Zeggen dat racisme relatief is of enkel ‘Berbers’ problematisch zijn, mag in bepaalde gevallen iets academischer en meer onderbouwd klinken; het blijft racisme van de laagste plank en sterkt anderen in hun overtuiging dat het toelaatbaar en zelfs noodzakelijk is. Het is een klimaat van racisme dat bewust gecreëerd wordt. Siegfried Bracke verklaarde enkele maanden terug in Knack dat het de ambitie van N-VA is om zoveel mogelijk VB-kiezers aan te trekken. De strategie om dit doel te bereiken, is duidelijk: neem zoveel mogelijk programmapunten en retorische elementen van het VB over, dan volgen de kiezers vanzelf. Dat dit groen licht voor racisme door sommigen geïnterpreteerd wordt als een signaal om alle racistische registers open te trekken, is niet verwonderlijk. Diegenen die deze beerput geopend hebben, moeten er nu niet hypocriet over doen.

Diverse reactionairen versterken elkaar in een orgie van haat en geweld. Racisten smullen van de aanslagen van IS terwijl die terreurgroep kan inspelen op racisme. Op sociale media is er steeds minder schroom om op te roepen tot geweld, een terreurgroep als IS brengt dat in de praktijk. De overgrote meerderheid van de slachtoffers van de IS-terreur zijn moslims, vooral onschuldige burgers. Dat religie gebruikt wordt door rechtse reactionairen, zien we overigens bij alle grote religieuze strekkingen: van het christelijk fundamentalisme in de VS tot het gewelddadig boedhistisch fundamentalisme waar de Rohingya-minderheid in Birma het slachtoffer van is of het sectair geweld van de hindoenationalisten in India.

Wij verzetten ons tegen racisme. De fundamentele tegenstellingen in deze samenleving zijn niet te herleiden tot huidskleur, regionale afkomst of religie maar zijn een resultaat van het productiesysteem dat gericht is op de belangen en steeds verder aangroeiende rijkdom van een handvol superrijken. Het zijn niet de migranten of vluchtelingen die duizenden jobs schrappen zoals bij Caterpillar, ING, … Het zijn zij niet die de middelen voor de sociale zekerheid uithollen om extra fiscale cadeaus aan de superrijken te geven ten koste van groeiende sociale problemen (wist je dat er in 2015 maar liefst 138.577 mensen in dit land beroep moesten doen op voedselbanken?).

Wij staan voor een antiracisme dat de arbeidersklasse verenigt in plaats van verdeelt. Het is een antiracisme dat duidelijk maakt dat een aanval op één bevolkingsgroep, een aanval op de hele klasse betekent. Het is een antiracisme dat duidelijk de link legt met de besparingen die vandaag op ons afkomen en eerst de zwaksten in de samenleving, maar uiteindelijk iedereen in het hart treffen. Het is een antiracisme dat opkomt voor een samenleving waarin bevolkingsgroepen niet tegen elkaar opgezet worden, maar waar de productiviteit van de werkenden wordt ingezet om de levensstandaard van de werkenden te verhogen: een socialistische samenleving.