Geschreven door NAIS op 2 maart 2016

Op 3 maart 2016 door ons melding gemaakt op het NAFPS/forum :

http://www.newagefraud.org/smf/index.php?action=pm;sa=send;u=1325 Alice

• Posts: 4
  • http://www.newagefraud.org/smf/index.php?action=profile;u=1325 http://www.newagefraud.org/smf/index.php?action=pm;sa=send;u=1325

 Re: Evelin Cervenkova

« Reply #12 on: March 03, 2016, 11:29:23 am »

• Quote

This woman is at her old tricks again. Her latest target is the ‘Gesellschaft für bedrohte Völker’- Austria.

The reason?... because they ignore her ranting email-campaigns.

Why?... because she is a lying, aggressive, poisonous so and so.

We have an article about her ready to publish in the NAIS Gazet http://www.denaisgazet.be/misbruik-van-amerikaans-indiaanse-cultuur-abuse-of-native-american-culture but I put it on hold after I visited her facebookpage. It turns out that she is now a 60 years old pathetic little woman, shunned by all who has met her once. (Even her familie).

She has serious mental problems and stays on and off in mental institutions.

So, as soon as she sends us more slander emails about bona fide organizations and individuals I'll publish the article at once.

Bijgewerkt maandag 6 maart 2017

Waarom: Omdat ze weer op het oorlogspad is, dit keer in Rusland!

Because: She is on the warpath again, this time in Russia

Evelin Cervenkova, zelfverklaarde oprichtster van “Freundschaftskreis Lakota” is reeds van in de jaren negentig bona fide organisaties en personen als het ware aan 't stalken.

Wanneer men het niet eens is met haar is men de pineut!

Haar doelwit in maart 2016 was de organistie in Oostenrijk ‘Gesellschaft für bedrohte Völker’

Martin Krueger (Duitse auteur en Lakota leraar) -heeft die vrouw eens doorgelicht. Dit waren zijn bevindingen:

Evelin Cervenkova’s nonprofit activiteiten om Native Amerikanen te steunen- een chronologie

Evelin Cervenkova woont in Leipzig, Oost-Duitsland.

Zij is nu ongeveer 60 jaar oud, ( “maar ik zie er veel jonger uit!”- volgens eigen zeggen.)

Zoals zovele Duitsers is ze gefascineerd door de Native Amerikaanse cultuur.

Ze is in het bijzonder geïnteresseerd in de Lakota taal en al jarenlang probeert ze een Lakota- Duits/ Duits Lakota woordenboek te publiceren.

Hoe dan ook, los van een paar pagina’s op haar website is ze daar nog niet in geslaagd. Een andere interesse van haar is om Lakota projecten te steunen of te “creëren” om “de arme indiaantjes” te helpen.

Nu, met het steunen van Native projecten is op zich niets mis mee, indien dit met kennis en respect gebeurt en dat zijn twee deugden die zij alvast niet bezit. Niet alleen heeft ze soms het lef om te spreken ‘uit naam van’ het Lakota volk, maar ze gebruikt de naam van Lakota voor haar eigen gewin.

Hieronder in de chronologie wordt er veel duidelijk over haar non-profit en haar ‘belangrijke' activiteiten om de indianen te steunen.

Zomer 1996

Tijdens een concert in Berlijn ontmoette Evelin bij toeval de Lakota muzikant Richard Lyotte die optrad met de Indiaanse Rock band Arrow Space.

Zij vertelde Richard over haar plannen om een Duits/Lakota woordenboek uit te geven en vertelde hem over haar intenties om Lakota projecten te ondersteunen.

Ondanks de taal barrière- Evelin spreekt heel slecht Engels- was Richard onder de indruk en beloofde haar zijn steun.

Bij zijn terugkeer naar de VS werd hij bedolven onder brieven van Evelin.

In een van die brieven vertelde Evelin dat ze smoorverliefd op hem was, maar Richard was gehuwd en vader. Richard vond dat het nu écht wel te ver ging en vertelde Evelin onomwonden dat hij geen brieven meer wou ontvangen.

Maar Evelin liet zich niet afschepen en daarom ging Richard naar het postkantoor en stuurde de massa brieven terug naar afzender.

Voor een tijdje bleef het stil, tot Evelin een computer kocht en toegang kreeg tot het internet . Zij had de homepage van Arrow Space, Richard’s band, gevonden en de terreur begon opnieuw.

Ze schreef massa’s emails en gaf commentaren op zijn gastenboek.

Richard vroeg aan zijn vrouw, die Oostenrijkse was om met Evelin te corresponderen in de hoop dat ze het dan eindelijk zou verstaan, maar dat deed ze niet.

In plaats daarvan begon ze ruzie te maken met Maria Lyotte, Richard’s vrouw en beledigde haar.

Nog steeds was haar wraakzucht niet gestild. Zij begon Richard’ s vrienden en familie te bestoken met haatmails en spoorde groepen/organisaties aan om Richards’ reputatie te ruineren.

Richard’s familie snapte wel dat dit een vrouw was met ernstige mentale problemen en probeerden haar te negeren, in de hoop dat het op een dag zou ophouden.

Zomer 1998

Evelin was nog steeds vastbesloten om haar woordenboek te publiceren en was op zoek naar steun en financiële hulp.

Zij schreef hiervoor brieven naar Indiaanse beroemdheden zoals de bekende auteur Vine Deloria jr. De arme man werd overstelpt met brieven en voelde de noodzaak om te reageren. Op Evelin’s commentaar over “dat zij niet kon begrijpen waarom zo veel Native Amerikanen haar brieven niet beantwoorden’” antwoordde hij dat de meeste indianen de middelen noch zin hadden hadden om een boek van haar te steunen, dat hij zelf geen indiaanse talen kende en dat het indiaanse volk, waaronder hijzelf geen tijd had om met haar een persoonlijke correspondentie te voeren daar zij het te druk hadden met politieke acties.

Herfst 1999 tot zomer 2000

Conflict met de ‘Verein zur Interstützung nordamerikanischer Indianer’ in Berlijn. Zowel de voorzitter als de andere leden van de organisatie hielden Evelin’s gedrag al vlug voor bekeken. Zij toonde geen respect, was heel luidruchtig en autoritair. Niemand wou met haar samenwerken dus informeerde de leden haar niet over komende vergaderingen en evenementen.

In plaats van eerst eens te vragen wat nu eigenlijk het probleem was, bedreigde ze de organisatie en de leden met gerechtelijke stappen die ze tegen hen zou ondernemen . Als lid van de organisatie had zij het recht om op de hoogte gehouden te worden. Zij schreef alweer ettelijke lasterbrieven naar andere organisaties, personen en Native Amerikaanse beroemdheden met als enige doel die organisatie te ruineren.

1999/2000

Na de ‘Verein zur Interstützung nordamerikanischer Indianer’ zorgde ze alweer voor een conflict in een andere steungroep ‘Arbeitskreis Indianer Heute’ waar ze lid van geworden was. De reden voor het conflict was dat zij meteen, zonder kennis of ervaring voorzitter wou worden van die groep. En opnieuw begon ze een email lastercampagne tegen de leidende leden om die groep te kelderen.

Eind 1999 tot begin 2000

Doelwit van haar email lastercampagne werd Rene S., een voormalige vriend van Evelin Cervenkova.

Evelin voelde zich verraden toen Rene S. niet akkoord ging met haar email aanvallen op andere mensen en probeerde om haar ervan te overtuigen om het vreedzamer aan te pakken.

Zodra Evelin wist dat hij niet akkoord ging met alles wat ze deed, wou ze hem nooit meer zien. Daarop heeft Rene haar onmiddellijk proberen te contacteren om haar op andere gedachten te brengen maar Evelin reageerde met lastermails naar organisaties en personen waarin ze beweerde dat S. haar seksueel molesteerde en haar lastig viel met perverse telefoontjes en emails.

Opnieuw probeerde ze iemands reputatie te schaden.

April 2000

Evelin Cervenkova belasterde de Native Amerikaanse missionaris Rene Mills door hem een leugenaar en een oplichter te noemen. De reden voor haar campagne was dat Mills zijn medewerking had aangeboden om in Leipzig een 'Peace Park' te vestigen. Maar Mills trok zich terug nadat het duidelijk werd dat deze vrouw mentale problemen had.

Februari/March 2003

Na een drie maanden durende vreedzame samenwerking en uitwisseling van taalmateriaal met de Duitse auteur en Lakota leraar Martin Krueger wou deze haar graag ontmoeten. In Februari 2003 had er in Leipzig een powwow van Duitse hobbyisten plaats.

Martin Krueger wou daar aanwezig zijn met zijn boekverkoop. Hij stelde haar voor om mekaar daar te ontmoeten en bij een kop koffie over hun werk te praten. Mevr.Cervenko nam die uitnodiging al meteen op als zou Martin Krueger ‘duistere’ intenties met haar hebben en ze werd uitermate agressief. Martin Krueger, die op dat moment nog geen weet had van de mentale problemen van de vrouw, probeerde haar de situatie uit te leggen. Maar ieder woord dat hij haar schreef leidde tot andere misverstanden. Gefrustreerd over het gedrag van de vrouw weigerde Krueger nog eender welk contact te hebben met die vrouw.

Na een tijdje kreeg Krueger doorgestuurde mails van personen waaruit bleek dat ze haar lastercampagne tegen hem begonnen was. Zij schreef aan Kruegers vrouwelijke studenten dat ze voorzichtig moesten zijn in de lessen omdat hij geen respect zou hebben voor vrouwen:” Die is in staat om vrouwen te verkrachten,” waarschuwde ze in een “geheime” email. Ze schreef allerlei e-mails met verdachtmakingen zonder Mr.Krueger persoonlijk te kennen.

Diezelfde mails schreef ze naar Mr. Dietmar Kuegler, M. Krueger’ s uitgever, en naar Mevr.Sonja Schierle, directeur van het ‘Museum of Anthropology’ in Stuttgart en andere belangrijke personen.

Tot dan was Martin Krueger het enige slachtoffer van Evelin Cervenkova’s lastercampagnes die dat niet negeerde, maar onmiddellijk terug vocht.

Krueger publiceerde al de e-mails van Cervenkova en van hemzelf op het forum van zijn homepage www.indianersprache.de

Hij contacteerde andere slachtoffers en kwam al vlug achter haar lastercampagnes tegen Richard Lyotte en Rene Senenko. De drie slachtoffers gingen samenwerken om terug te vechten, want het was duidelijk: deze vrouw negeren is gevaarlijk omdat ze reputaties verwoest.

Maart/april 2004

Evelin Cervenkova start een e-mail campagne tegen de Native American Movement (AIM) activist Matt Sherman. Nadat zij haar medewerking aan de auteur/journalist had aangeboden (zij had voorgesteld zijn teksten in het Duits te vertalen en te verspreiden in Duitsland) duurde het niet lang of ze begon zich weer autoritair te gedragen en zonder een greintje respect zijn stijl te bekritiseren. Sherman stopte de samenwerking met haar en Evelin begon met Native American Elders te contacteren om te klagen over Sherman’s gedrag. Zij overstelpte de mailbox van Sherman en zijn secretaris met e-mails en probeerde alweer Sherman’s reputatie in Duitsland te ruineren.

Zomer 2004

Evelin Cervenkova begon een andere lastercampagne tegen Rene S. En Martin Krueger. Zij beweerde dat Rene S. En Martin Krueger leugenaars waren, dat zij nooit geschreven had dat Krueger een verkrachter en een vrouwen molesteerder was. Het doel van S. En Krueger was om haar reputatie te verwoesten en haar inspanningen om het Lakota volk te steunen te boycotten. Teneinde die aantijgingen kracht bij te zetten deed ze zich voor als een advocaat met de naam Dirk Bachmann en verspreide die e-mails in naam van dit fictief personage.

Haar bedrog was zeer duidelijk omdat de zogenaamde ‘advokaat’ nergens geregistreerd staat. Verder was de tekst niet opgesteld in de typische woordenschat van advocaten. In plaats daarvan schreef ze die mails in dezelfde stijl van Evelin, verder gebruikte ze haar eigen emailadres en verdween het zo vlug als het verschenen was.

April/juni 2005

Na drie maanden stilte hernam ze haar vuile lastercampagnes tegen Rene S., Martin Krueger en Richard Lyotte. Zij schreef emails naar organisaties, steungroepen en personen waarin ze Richard Lyotte als een oplichter beschreef die binnengehaalde fondsen voor de Lakota kinderen in zijn eigen zak steekt. Uiteraard sloegen die beschuldigingen nergens op.

Besluit

Evelin Cervenkova beweert al meer dan zes jaar dat zij de oprichter is van de “Freundschaftskreis Lakota”- een non- profit organisatie voor steun aan het Lakota volk. Verder beweert ze dat ze al vele jaren de steunpilaar is van Lakota organisaties en personen.

Hier stellen wij ons echter vragen bij:

1. Waarom is Evelin er na zes jaar werken nog niet in geslaagd haar non-profit organisatie voor steun aan het Lakota volk , haar “Freundschaftskreis Lakota”, te laten registreren als een officiële organisatie, erkend door de Duitse staat? (Dit is nodig om fondsen te kunnen werven.)

2. Waar zitten de andere leden van haar organisatie? Wat zijn hun namen? Wat is hun positie binnen de organisatie?

3. Waarom heeft, na zoveel jaren, Evelin Cervenkova haar Lakota woordenboek nog niet gepubliceerd?

4. Welke Lakota organisatie of Lakota individu steunt zij met het geld dat zij werft voor de steun van Lakota kinderen?

5. Waarom probeert ze nu al zes jaar een nieuwe steungroep voor Native Amerikanen op te richten in Duitsland, daar waar er genoeg zijn die leden en fondsen werven?

6. Hoe kan het dat die vrouw niet in staat is om problemen op te lossen op een respectvolle en vreedzame wijze wanneer ze niet akkoord gaat met de mening van anderen?

......................................................................

Nog enkele belangrijke feiten over Evelien Cervenkova en haar ‘bekwaamheid’ om het Lakota volk te “steunen”.

Evelin heeft nog nooit een voet in een reservaat gezet en heeft er hoegenaamd geen idee van wat daar roert.

Zij begrijpt de Native mentaliteit niet en heeft geen idee van het Indiaanse ‘wederzijds respect.’

Ze is autoritair, zeer agressief, onwetend en roekeloos. Iedereen die een andere mening is toegedaan beschouwt zij als haar persoonlijke vijand.

Afgezien van enkele mails en brieven heeft Evelin hoegenaamd geen contact met Native Amerikanen. Zij haalde haar ‘kennis’ uit boeken en films.

Evelin Cerenkova heeft ernstige mentale problemen. Ze is depressief, niet in staat tot interactie en tot communiceren met andere mensen. Zij heeft een neiging tot liegen en leeft in een droomwereld.

Vanwege haar “grote hart” wil Evelin “de arme indiaantjes” helpen.

Zij beschouwt het Lakota volk niet als onafhankelijke, volwassen personen die perfect hun eigen zaakjes kunnen regelen, maar als kleine kinderen die een “grote witte mama” uit Duitsland nodig hebben om hen te ‘redden’.

Met haar attitude zou Evelin een perfecte lerares geweest zijn in de voormalige Indiaanse kostscholen.

_________________________________________

Nota van NAIS maart 2016

Deze week is Evelin opnieuw opgedoken met een mail naar Censored Nieuws (in erbarmelijk Engels) waarin ze alweer haar beklag deed over een Oostenrijkse organisatie die zich inzet voor bedreigde inheemse volkeren en haar genegeerd heeft. De organisatie heeft haar beleefd gevraagd om geen mails meer te sturen.

Na overleg heb ik Brenda Norrell de raad gegeven om de mails te negeren.

Helaas, na kennisneming van de chronologie (boven) vrees ik dat we Pandora’s box geopend hebben.

Hoe dan ook, hier zou nog wel eens een staartje aan kunnen komen maar,

een verwittigt mens is er twee waard!

Alice Holemans

____________________________

Nota van NAIS 6 maart 2017

En hier is het (voorlopige) staartje dan.

Vroeg in de ochtend hebben wij een mail ontvangen uit Rusland. Daarin werd navraag gedaan naar Evelin Cervenkova en haar praktijken in Duitsland.

De geschiedenis is zich aan het herhalen in Rusland!

Dit keer is Wanbli Gleska Tokahe haar doelwit voor laster.

Wij blijven het volgen!