TransCanada en Peabody Coal spioneren samen met de federale politie
In deze bedrieglijke wereld van VS en bedrijfsspionage worden land- en mensenrechtenactivisten in het vizier gehouden, private bedrijven en VS agenten zijn met elkaar verweven, jonge mensen worden gedupeerd en in de gevangenis opgesloten, en federale agenten gebruiken romantiek om vreedzame activisten te manipuleren.
Door Brenda Norrell, Censored News: http://bsnorrell.blogspot.be/2016/08/transcanada-and-peabody-coal-spying.html
Vertaald door NAIS, met toestemming van Brenda Norrell: www.denaisgazet.be
Een VS advocaat onthuld in een nieuwsartikel hoe TransCanada en Peabody Coal -in een giftige, duistere wereld waar private bedrijven en VS regering onder een hoedje speelden- activisten hebben bespioneerd.
In deze bedrieglijke wereld van VS en bedrijfsspionage worden land- en mensenrechtenactivisten in het vizier gehouden, private bedrijven en VS agenten zijn met elkaar verweven, jonge mensen worden gedupeerd en in de gevangenis opgesloten, en federale agenten gebruiken romantiek om vreedzame activisten te manipuleren.
Informants, Green Scare Snitches, and Surveillance: Interview with Lauren Regan, CLDC.
Het echte gevaar van deze geheime operaties en programma’s in de VS is dat het volk zo kwetsbaar is. Zij worden gedupeerd door deze operaties en eindigen meermaals in de gevangenis.
Nu, dankzij de wet op ‘Vrijheid van Informatie’ komen de feiten aan het licht van hoe bedrijven en de VS regering vreedzame activisten criminaliseerden en naar de gevangenis stuurden.
Advocaat Lauren Regan legt in het artikel uit:
“TransCanada bezorgde de FBI en de politie langs de (Keystone) pijpleidingroute Powerpoint presentaties.
Wij hebben nu de hele Powerpoint presentatie in handen. Daarin stonden de foto’s van de actie- organisatoren en alle federale “terroristen” -daden vermeld waarmee ze de lokale openbare aanklagers aanmoedigden deze te gebruiken tegen de activisten, en nog meer van dat fraais.
Een deel van het materiaal hebben we in bezit gekregen door hun eigen stommiteit.”
En dan Peabody Coal: “De manier waarop vele werken- neem nu Peabody Coal bijvoorbeeld- zij weten dat zij zich geen interne spionnen kunnen veroorloven. Wanneer dat uitkomt krijgen ze een hoop problemen.
Dus financieren zij een aparte private onderneming dat voor de ene helft een PR firma is en voor de andere helft een security firma is.
Om deze entiteit operationeel te houden moeten zij informatie publiceren die als muziek klinkt in de oren van Peabody Coal, en zo hun eigen job valideren.”
Naar Facebook wordt verwezen als “facecrack”, en hier is voorzichtigheid geboden. Het is onnodig om drama te creëren op facecrack als je weet dat infiltranten naar iemand op weg zijn.
Toen een bekende infiltrant op weg was naar de Buffalo Field Campaign in Montana gebeurde dit: “ Wij konden hen opbellen en ik kon een zwart-wit foto van de persoon faxen en dan zei ik “ hey, deze persoon komt waarschijnlijk jullie richting uit, hou jullie ogen open’. En dat hebben ze gedaan en ze hebben hem weggehoond.”
Earth First rechtszaak in Prescott ontmaskerde FBI valstrik
Ondertussen, in Arizona was het de Earth First rechtszaak in Prescott dat ontmaskerde hoe een federale agent zijn doelwit opvrijde, milieuactivisten in de val lokten en hen naar de gevangenis stuurde in 1991.
De rechtszaak was een onthulling van het federale wangedrag in de beginjaren 1990.
Naast Mike Lacey, oprichter van ‘Phoenix New Times,’ was ik (Brenda Norrell) onder de verslaggevers in de rechtszaal.
De rechtszaak werd een introductie in het wangedrag van FBI en VS in de duistere wereld van spionage, manipulatie en in de val lokken. De federale overheid werd nooit vervolgd voor uitlokking.
Behalve de ‘romantische” undercover FBI agent stuurde de VS ook een man als “baby- sitter” naar het huis van zijn ex-vriendin om een afluisterapparaat te planten. De vrouw had toen een nieuwe vriend.
Zonder de “verliefde” undercover FBI agent zouden er geen aanklachten of rechtszaak geweest zijn.
De VS slaagde erin om van de aanklachten over het onwettig afluisteren van telefoongesprekken een grote grap te maken.
Toen de zogenaamde “monkey wrenchers” (genoemd naar het boek van Edward Abbey)(*)- geen lift vonden om hun ‘monkeying’ uit te voeren gaf een undercover FBI agent hen een lift. Hij reed weg met hen en de meesten werden opgesloten in de gevangenis. Peg Millet kon gaan lopen maar moest zich daarna aangeven.
In die tijd was ik een freelancer voor AP. Na het proces vroeg ik de aanklager haar mening over het planten van een ex-vriend als undercover agent in iemand’ s huis. “Was dat geen gluiperd ?” waarop zij antwoordde: “Alle informanten zijn gluiperds.”
Mike Lacey kon in zijn New Times zijn lol niet op met de aanklager Asst. US Attorney Roslyn Moore-Silver. In een artikel beschreef Lacey hoe zij de rechtszaal binnenkwam, naar haar ballen greep en de rechter een ‘lucht high Five ‘ toewierp.
Lacey ging nog een stap verder en stuurde haar bloemen toen ze na de rechtszaak ten val kwam. Zij heeft ze teruggestuurd.
Terwijl het er soms grappig aan toe ging in die rechtszaal van Prescott was het allesbehalve grappig voor deze goedbedoelende activisten die, nadat ze een verschil in de wereld wilden maken, naar de gevangenis moesten.
Corporate uitbuiters lachen de hele weg naar de bank
Tegenwoordig zijn de valstrikken meer gesofisticeerd en wordt iedereen bespioneerd, van de straathoek tot GSM’s tot Internet, e-mails en chats.
Door de nieuwe wetten worden zij die gemanipuleerd en in de val gelokt zijn nog voor veel langer naar de gevangenis gestuurd.
Verklikkers zijn dikwijls deze die gearresteerd zijn en proberen hun tijd in de gevangenis te verkorten. Zij zijn bereid anderen naar de gevangenis te sturen.
De private bedrijven hebben een manier gevonden om dit alles in geld om te zetten.
De bescherming van rampzalige mijnbouw betekent geld voor de bedrijven, en mega dollars rollen in nieuwe spionnenbedrijven. De private gevangenissen en veiligheidsfirma doen gouden zaken.
Sinds de media in de VS is ingestort- met de meeste verslaggevers vastgelijmd in hun leunstoelen en plagiaat plegend- is deze duistere wereld nu een vacuüm voor uitbuiters.
De film industrie is ook gecompromiteerd. Het is nu een instrument om onzinnige oorlogen te promoten, het vermoorden van VS vijanden en de fantasiewereld van het VS nieuws en politiek.
Tijd heeft de gave van waarheid gebracht
De milieuactivisten die eens gedemoniseerd werden in de achterkamers van de nieuwsredacties, die eens zwart gemaakt werden door de ‘sell-outs’, beginnen nu erkend te worden als de frontlopers voor de bescherming van land, water en lucht.
Nu het water verdwijnt, het land vergiftigt en de lucht donker wordt begint de wereld de strijd van de milieuactivisten te waarderen.
Inheemsen van over de hele wereld worden vermoord door bedrijven als zij hun milieu willen beschermen tegen ontginningen en destructie.
In Noord Amerika zijn het de Amerikaanse Indianen die zeer weinig middelen hebben die de lasten van de strijd voor het behoud van het milieu, water en lucht dragen.
Maar zij gaan voort met de strijd!
Also see The Guardian: Undercover cop fathered children with activists
https://www.theguardian.com/uk/2012/jan/20/undercover-police-children-activists
(*) The Monkey Wrench Gang is een roman over ecotage in het zuidwesten van de VS, geschreven door de Amerikaanse schrijver Edward Abbey en uitgegeven in 1975.
Het boek gaat over vier op één of andere manier niet in de maatschappij passende Amerikanen die zich bewust zijn van het belang van het milieu en de bedreigingen die de technologische en economische vooruitgang vormen voor het zuidwesten van de VS. Ze gebruiken sabotagetechnieken om hun doelen te bereiken: ze organiseren aanslagen op bulldozers en treinen en dromen ervan om ooit de Glen Canyondam op te blazen. De dienaren van de wet zitten hen echter al snel op de voet.
The Monkey Wrench Gang was een van de inspiratiebronnen voor de oprichters van de radicale milieugroep Earth First! en zorgde ervoor dat monkeywrench een term werd voor ecotage of sabotage ter bescherming van het milieu.
In 1990 verscheen er postuum een vervolg op de roman, Hayduke Lives.