Bart De Wever is terug uit vakantie en laat dat meteen merken. Hij lanceerde al een nieuwe oorlog tegen drugs met de aankondiging die al wie in Antwerpen betrapt wordt op een joint door de stad begeleid wordt. En op dezelfde dag kondigde hij aan dat hij strengere regels wil tegen de slachtoffers van andere oorlogen, zoals die in Syrië en Afghanistan. Liefst zou De Wever een grote muur rond Antwerpen optrekken. De oude fortengordel die de Duitsers in de Wereldoorlog niet kon stoppen, kan misschien de slachtoffers van oorlogen, uitbuiting, sectair geweld en ellende stoppen?

De retoriek over vluchtelingenstromen neemt hallucinante vormen aan. De doden op de Middellandse Zee, het vluchtelingenkamp in Calais of de barre tocht door de Balkan krijgen heel wat aandacht. De rechterzijde probeert te surfen op de angst voor de komst van vluchtelingen. Denk maar aan hoe De Standaard op 27 augustus titelt: “33.000 buitenlanders pikken bouwjobs in”. Uitbuiting en sociale dumping zijn volgens De Standaard blijkbaar de schuld van de buitenlanders? Erg subtiel is het woord ‘pikken’ al evenmin. Racisme verkoopt.

We weten natuurlijk dat de redactie van De Standaard niet racistisch is. Maar er wordt wel heel gemakkelijk meegestapt in de heersende logica die ook door N-VA wordt gebruikt, met name de logica waarbij de slachtoffers van het binnenlandse asociale beleid schaamteloos worden opgezet tegen de slachtoffers van het rampzalige buitenlandse beleid. Buitenlanders komen hier profiteren en jobs afnemen, heet het dan. Alsof het asielzoekers waren die Ford Genk sloten. Alsof de besparingen in de openbare sector waarbij tal van jobs verloren gaan, niet mee door ‘raszuivere’ Vlamingen van N-VA-overtuiging werden doorgevoerd? De besparingen in de openbare sector zorgen er overigens voor dat het aantal bouwprojecten afneemt en dus ook de tewerkstelling in die sector. Wie doet hier eigenlijk jobs verdwijnen?

Uiteraard kon ook De Wever niet achterblijven in de asieldiscussie. Hij liet weten dat er wat hem betreft niet alleen Europese regels nodig zijn, maar ook de mogelijkheid van strengere nationale regels. De suggestie was duidelijk: binnen Fort Europa wil De Wever nog eens een mini-Fort Antwerpen optrekken. Geen buitenlander die er binnen komt. Ook De Wever lijkt te benadrukken dat ons sociaal stelsel de komst van grote aantallen vluchtelingen niet aankan. Dat klopt. Meer nog, de besparingen zorgen ervoor dat het sociaal stelsel niet volstaat voor de problemen als gevolg van het asociale beleid vandaag. Dat komt niet door de vluchtelingen maar door het asociale beleid. Natuurlijk is er de context van de economische crisis, maar wie is daarvoor verantwoordelijk? De vluchtelingen of de bankiers en speculanten die door het huidige beleid gepamperd worden?

Rechts probeert de asielcrisis aan te wenden om de aandacht van het asociale beleid af te leiden en om verdeeldheid te zaaien. Dat werkt tot op zekere hoogte, maar de vele uitingen van solidariteit tonen aan dat er ook andere standpunten leven. Net zoals in Italië en Griekenland zijn het vooral gewone mensen die hulp en concrete solidariteit aanbieden aan vluchtelingen in nood. Terwijl politici alle media aflopen met hun op verdere asociale besparingen gerichte verdeeldheid, groeit de solidariteit en eenheid onder diegenen die het slachtoffer van dit beleid zijn. Dit is overigens nog het meeste het geval in die landen waar het grootste aantal vluchtelingen wordt opgevangen, doorgaans buurlanden van conflictzones.

De vluchtelingencrisis kan niet opgelost worden zonder het stoppen van oorlogen, uitbuiting en ellende. De verantwoordelijken hiervoor zijn niet de gewone Syriërs, Afghanen of Somaliërs, maar wel de aanstokers van de oorlog en diegenen die er actief in tussenkomen. We denken daarbij ook aan de Belgische regering die in Afghanistan, Irak en Libië mee ten strijde trok. Er zijn wel middelen om ten oorlog te trekken, maar niet om de gevolgen ervan te dragen?

De rechtse retoriek geeft meteen ook ruimte voor extreemrechts om een stap verder te gaan. In Duitsland waren er al voorbeelden van brandstichtingen in asielcentra. Het doet denken aan het geweld begin jaren 1990. Aanhangers van Pegida kijken op naar het Duitse voorbeeld, een voor brandstichting veroordeelde extreemrechtse militant als Ben Van der kooi kon zijn vreugde niet bedwingen toen hij de beelden van brandende asielcentra in Duitsland zag. Pegida wil ook in ons land nog eens een anti-migrantenprotest houden, in de hoop zo een graantje mee te pikken. Het Vlaams Belang wil hetzelfde doen, maar dan met een meeting waarop Marine Le Pen komt spreken.

Vluchtelingen trekken niet voor hun plezier weg uit eigen land, ze ontvluchten de gevolgen van een rampzalig internationaal beleid. Gewone mensen zijn ‘collataral damage’ van inter-imperialistische spanningen. Wij protesteren tegen racisme en tegen de dictaten van het kapitaal die alle sociale problemen erger maken. Racisme biedt geen antwoord, het bevestigt de logica van de heersende klasse. Het gaat mee in de verdeel-en-heerspolitiek. Wij bieden een echt antwoord: solidariteit en eenheid van onderuit, gericht op de strijd voor een ander systeem waarin de behoeften van de meerderheid van de bevolking centraal staan zodat niemand nog moet vluchten.

Protest tegen meeting met Le Pen in Brussel: dinsdag 15 september om 19u aan Madouplein