De neonazi’s van Nation gingen afgelopen maandag over tot geweld tegen een dakloze. Ze deden dat na een poging tot provocatie van mensen-zonder-papieren waarbij de beperkte extreemrechtse aanwezigheid van een 15-tal mensen, waaronder de voortrekkers van Rechts Actueel en Pegida Vlaanderen, niet volstond om de honderden mensen-zonder-papieren en hun sympathisanten van de wijs te brengen. Uit frustratie werd dan maar een dakloze in elkaar geschopt. De radicale woorden over verzet tegen het kapitalisme en het establishment, gaan gepaard met even radicale daden maar dan wel tegen de zwaksten in deze samenleving: daklozen, mensen-zonder-papieren, … Het toont aan waar de prioriteiten van extreemrechts liggen.

Uit protest tegen het fascistisch geweld was er zaterdagavond een protestbijeenkomst en betoging in Brussel. Er werd aan het Luxemburgplein verzameld, de plaats waar het geweld afgelopen maandag plaatsvond. Uiteindelijk waren er ongeveer 200 aanwezigen met ook een ruime delegatie mensen-zonder-papieren. Verder waren natuurlijk ook de initiatiefnemers van JOC met een groep aanwezig naast onder meer Blokbuster en ALS, PVDA, LCR en autonome antifascisten. De betogers hielden een strijdbare en levendige optocht naar het Madouplein.

Aan het Madouplein werd afgesloten voor de lokalen van het Vlaams Belang. De organisatoren van die partij zaten op dezelfde dag in het Vlaams Parlement voor een ‘ideologische herbronning’ over identiteit. Het platte racisme kreeg onder het mom van een colloquium een waas van aanvaardbaarheid aangemeten. De even platvloerse neoliberaal Jean-Marie Dedecker werd opgevoerd zodat het gebeuren toch enige mediabelangstelling kreeg. Ondertussen zat Filip Dewinter in Turkije om de stembusgang te controleren.

De antifascistische betoging verliep vreedzaam en toonde een grote vastberadenheid. We kunnen niet aanvaarden dat onze straten onveilig gemaakt worden door fascistische geweldenaars. We mogen geen ruimte laten aan deze straatvechters die zich steeds keren tegen de zwaksten in de samenleving, de slachtoffers van het kapitalisme. Agressie beantwoorden we niet met geweld, maar met mobilisatie en actief verzet. Daarmee marginaliseren we de agressors en dwingen we hen in een defensieve positie. Dat ze zich genoodzaakt voelden om hun militanten op te roepen om zeker thuis te blijven tijdens de antifascistische actie, bevestigde dit. Bij elke nieuwe daad van fascistisch geweld zullen nieuwe mobilisaties volgen, we zullen extreemrechts en fascistisch geweld geen ruimte laten!